Bugün herkesin bildiği, fakat kafasını teknolojiden kaldıramayıp; itiraz edemediği bir konudan bahsedeceğim. Çağımızın çaresiz hastalığı teknoloji. Evet, önceden teknoloji gelişsin diye uğraşırdık fakat günümüze bakacak olursak ne kadar yanlış çaba gösterdiğimizi anlamak mümkün.

Görüyorum ki, sohbetten uzak asosyal olmayan, asosyellik yolunda ilerliyoruz. Sohbetleri küçük mavi kutular aracılığıyla yapıyoruz. Duygularımızı ‘emoji’ denilen ifadelerle belli ediyoruz. Ne acı… Makineleşen sanayimiz, insana ihtiyaç duyulmayan işlerimiz, robotlaşan hayatlarımız… Uzaktan bakınca koca bir fabrikaya benziyoruz. Gelişen Türkiye’ye sevinmeli mi bilmiyorum. Teknolojinin gelişmesi elbette güzel fakat yanında getirdiği silahlaşma gibi olumsuzlukları düşünmekte lazım. Her şeyin kararı makbul. Biraz dikkat beyler, bayanlar.